Ik ben een heel gezin, denk ik wel eens. Ik ben de moeder die dagenlang thuiszit, de afwas doet en middelmatige maaltijden bereidt. Ik ben de vader die buiten de deur vreemdgaat, en werkdagelijks een kantoor bezoekt. Ik ben het tienerkind dat uitgaat en om vier uur ’s nachts thuiskomt, een plant omstoot op weg naar de slaapkamer. Ik ben het huisdier dat slaapt en slaapt, tot het eindelijk eens uitgelaten wordt. En de volgende ochtend ben ik weer de moeder die verrast is dat er aarde in de gang ligt en de plant rechtzet. Ben ik weer de vader die ondanks zijn kater het geld moet binnenharken, ben ik weer het huisdier dat eigenlijk wil samensmelten met de bank en oneindig lang wil rusten.

uit Man maakt stuk, Maurits de Bruijn, Das Mag, 2024