Om de zoveel jaren stelt hij een vraag, wist ik bijvoorbeeld
dat de stad A. in cirkels opgebouwd was, dat

K. een kunstenaar van allure was, een interview niet met
bevestigende uitroepen van mij moest worden

onderbroken en meer antwoorden die volgen voordat ik zijn
plotselinge interesse gretig beloonde. Alsof

ik en het leven, vastgespijkerd op de tafel voor hem als een
kikker met uitgespreide poten, gisteren nog

springend, met spelden en ontleedmes nog even moeten laten
zien dat ze eigenlijk dood is of echt groen of echt

eetbaar of echt zeldzaam. Hij duwt nog wat tegen het vlees
dat reeds in staat van ontbinding geen juiste proef

meer is en mist de bewijzen terwijl zij al tussen het gras en
op de waterlelies haar kunsten kwaakt.