Spelend dat ik een heks ben, lees ik over baby
schildpadjes die eindeloos door
rul zand moeten ploegen alvorens ze bij zee
zijn terwijl hun schild nog zacht is,
Herodes die met tien vrouwen zich wapent tegen
zijn eigen kinderen met uiterlijke
grandeur, hoe een onvermoeibare avonturier de
hele dag wil springen en daarom
de beste voeding nodig heeft of hoe de Hema
wat thee, chocola en moeite
tussen wat gezellige dames gooit terwijl Artsen
zonder Grenzen geen vrede kan
brengen. Het schildpadje ziet na drie dagen graven
voor het eerst zonnestralen. Hij is niet alleen.
blewbird
24 juni 2015 — 17:22
Ja, heksje!:-)
alja
25 juni 2015 — 12:44
met de staart tussen haar benen