Van een paar wolken maken wij een rand
om dit bed, sneeuw kleeft als
versiering op de weggesneden takken, bij
de uitgang van de supermarkt tinkelen
ballen boven je hoofd, pepernoten liggen
verlaten onderop, zwarte pieten
fietsen zojuist weg nadat zij sigaretten hebben
gedeeld voor de snackbar, walmen
friet geuren voor openingstijd. In de lucht
paarse strepen, als je
roerloos blijft kun je naar adem happen terwijl
je konijnen vangt. Een mollig figuur
hijst zich in een rode jas en luidt de bel. Net
zijn vader, zucht de caissière,
die komt ook altijd te vroeg, haar engelenhaar
groen dit jaar.
Elbert Gonggrijp
6 december 2014 — 18:04
Iets te diep in het glaasje gekeken, Alja of toch maar de oude gewoonte van het blowen opgepakt? Ha ha ha. Grapje. Mooi absurdistisch geheel. Groetjes Elbert
alja
6 december 2014 — 18:50
Ik heb geen oude gewoontes, Elbert, alleen die van het schrijven.