Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

de teruggekeerde vogel

Zoals je een kruimel wegveegt van tafel
en dan kijkt hoe hij

valt op de stoffige vloer of zoals je een
haar van mijn schouder op de grond werpt

terwijl ik hem keurig op mijn hoofd leg,
en de val volgt, zo plaats je

je duim bezijden mijn voorhoofd en duwt
even, verwonderd dat

de huid meegeeft en warm is en daar, maar
je hebt je ogen dicht, hoe

zou je weten dat ik zie wat je doet terwijl
ik zweef benedendeks, dwarrel

in de open hand die voor centen bedoeld
was, jij bedelde.

 

 

« »