Een buurvrouw roept mijn naam, ze wil
Weten of ik haar nog herken
Pen dwars door haar bekken, van wel, en
Ze laat haar rollator los op straat
En geeft met haar handen aan, hoeveel
Meter, ze is kleiner dan
Dat, ook alle kinderen worden zo geduid
En afhankelijk van hun status
(gescheiden, lesbisch, half dood) zakt haar
Arm, ach ja, zegt ze
Als ze maar niet alleen zijn, een andere
Buurvrouw meldt zich, kijk
Zegt de eerste, deze heeft nog met mijn
Kinderen gespeeld, mijn
Hand op kniehoogte, natuurlijk, zeg ik en
Praat zelfs een beetje plat
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x