In een ijzeren bak glijd ik over een terrein
Een fabriek, een straat, een stukje stad, ik
Zeg dat ik naar huis moet, hoor

Hoe ik de leeftijden van mijn kinderen noem
De grootte van mijn kat, in het Engels praat
Ik met de bestuurder, hij

Lacht, hij zegt dat we zo weer thuis zijn, hij
Wil zijn lunchpauze nuttig en aangenaam
Besteden, het is mijn

Eerste werkdag, er zijn vier vrouwen om
De telefoon aan te nemen, er is maar een
Apparaat, een ouderwets

Lijnenstelsel, aan tafel zit de man voor wie
Ik kwam, zijn lange dunne haar valt over de
Schouders, vermagerd

Het gezicht maar als ik mijn hand tussen zijn
Benen leg, pauze tenslotte, is zijn lijf soepel
Veerkrachtig en vol