Alle drie feestdagen waren onderdeel van het ritueel
Zoals haar jaren daarvoor, dan vouwt het
Zich samen in haar zevenlaagse tule, haar kant en
Paarlen, haar vlechten, koele
Handen en schitterende lach en vervolgens ontvouwt
Het zich weer: opnieuw
Die lach, de eerste dans, het geheven glas, de lippen
Getuit, de handen warm geschud
Ze is te groot om op te tillen en rond te draaien, mijn
Voeten raken verstrikt in haar stof
Er is alleen dat ragfijne middel dat ik omvatten kan
Zodat ik eindelijk voel wat
Eronder ligt: mijn meisje, mijn Rosaling, mijn marmeren
Afdruk, mijn zijn
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x