In de lijnen van het boek leeft ze nog
Onder hem, rode strepen
Over haar vel terwijl ze in haar dagelijkse
Gang allang
Haar positie vrijgegeven heeft, opeens
Weer komma’s gebruikt
En wit draagt als de ruimte tussen haar
Alinea’s, de pagina’s
Genummerd als de stappen die zij telt
Steeds verder van
Zijn lijf vandaan, alleen in de nachten
Trekt ze vingerlange
Sporen vanuit zijn voorhoofd naar benee
En vermenigvuldigt zich tot twee
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x