Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

een behoedzaam laveren

Het is bijna alsof de kring kinderen om
Me heen in slaap gevallen is, een of

Twee zijn er nog wakker, doezelend van
Mijn warme stem en

Het verloop van het verhaal, het lijkt alsof
Ik trager omsla, mijn geluid

Uitrek, de toon aanhoudt maar dan zachter
En ik hun ogen zie knipperen

Misschien moet ik zeggen ‘ga maar rustig
Slapen’ als onderdeel van een

Zin, zo rondt mijn boek zich af, wat voorvoegsels
Nog, wat verbuigingen, een paar

Streken, dan de ezelsoren in het blad en daar
Tussen het rode lint

 

 

« »