Verstrikt in de stamboom die ik zelf tekende
Voor mijn hoofdpersoon, verward ook door
Recente bewegingen vanuit zijn hoek, niet gewend
Zijnde aan corrigeren, samenvatten en
Uitleggen, loop ik van mijn scherm weg, speel
Met de kat, doe een zinloze boodschap, lees
Drie boeken, brei tien pennen, zet een knoop aan
En doe onderzoek, dat laatste
Maakt alles nog complexer, eigenlijk is het boek
Al geschreven, de grond
Dampt nog wat van mijn lava, korsten ontstaan
Op de nog vruchtbare aarde
Hier en daar staat zelfs nog een boom, geblakerd
In de rode grond
hans altena
17 augustus 2013 — 19:23
dit is zeer herkenbaar wat betreft het weglopen van je droomfiguur uit het concept dat je had en dan jij er achter aan of juist niet, in aarzeling wachten op een terugkomst in de stroom van ideeën die je had ontworpen, tot ze je meesleurden of aan de kant wierpen…
alja
17 augustus 2013 — 19:34
ja mooi is dat…