Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

mooie talen

Mijn mamma lacht naar anderen en volgt
De bewegingen aan tafel, het kopje dat ik
Al proostend tegen de

Hare stoot, het lepeltje met de overgebleven
Suiker dat ik haar probeer te voeren, mijn
Hand om de littekens van

Haar arm, waarom zag ik niet eerder die
Witte halve manen waarlangs mijn vinger
Kriebelt

Haar arm lijkt te slapen, zij zelf lijkt te slapen
Op het volgen van de beweging na: een
Buurvrouw duwt zich met

Beringde vingers van tafel af, een meneer
Zoeft geruisloos van en naar de tafel toe, mevrouw
T. neuriet en klapt haar handen

Ze zingt tussendoor, ‘waarom dan toch’, mijn
Mamma lacht maar beweegt zich niet, mijn
Hoofd rolt van haar schouders

Mijn lijf glijdt uit haar armen, mijn voeten
Verdwijnen op het ritme van mevrouw T.
‘is er geen zon vandaag?’

 

« »