de geluiden van een belendende kamer  

Als ik de titel van deze log zie staan (want
Gisteren immers al uit de vorige log gehaald)
Stel ik het schrijven

Even uit, straks is hij er, denk ik en dan
Kan ik daarna de geluiden nadoen en de kamer
Afbreken

En dan kunt u, rollend van de ene hoek naar
De andere, het vallen van mijn lijf volgen
En misschien ook

Het slaan van mijn hart, het uiteenspreiden
Van mijn haar, het zachtjes wapperen van
Het gordijn

En alles wordt in gereedheid gebracht: de
Warmte is er, nu alleen nog de verspreiding
Door de deuren

Wijd open te zetten, dan volgt de lucht van
Dennennaald, kaarsvlam, kerstbrood en
Bouillon waarna licht

Geurend de opium uit mijn hals, we dansen
Bijna, u en ik en toch blijven we waar we
Zijn: alleen in onszelf