uit Burntcoat, Sarah Hall
Ik heb je nooit meegenomen naar het dal. Ik heb het beschreven, de gladde platen graniet, het snelle brakke water…
de speelweide
In de nacht worden we wakker van een geur die niet de onze is, niet de zijne, niet die van…
kleine porties
Vanuit de speelweide (1 haan van steen, drie prikstruikjes, een klimpaal en met Kerst een boom met lichtjes) klinkt haar…
teveel
Een vaste plaats aan tafel, twee handen vol ingrediënten, een bottenbordje langszij, iemand die een foto neemt, een washandje bij…
stipjes in de bloemen
Er is teveel, meent hij, teveel dat nog wacht, waaruit te kiezen valt, wat nog te doen is, wat resteert,…
duidelijkheid
In de minuten die ik hier op de aansluiting met de wereld wacht, heb ik daar meteen kontakt met de…
eergisteren
Zoals er vroeger een zomer en een winter was en produkten uit dat seizoen, vingers die uit bevroren aarde wortels…
volgorde
Het is net die ene handeling die teveel wordt. Het opwrijven van de brillenglazen met de punt van je shirt,…
de onwennigheid
Nog altijd zei hij dat hij jonger was maar het vel op zijn voeten leek op een schilderij van zijn…