al dat zwart
L. (6) is de enige nog die met zijn vinger langs de tekeningen op mijn lijf glijdt en de vragen…
L. (6) is de enige nog die met zijn vinger langs de tekeningen op mijn lijf glijdt en de vragen…
Ze kennen me van de gedichten, o jij, zeggen ze, en verder heb ik nooit iets gedaan, en ze lachen…
Ons dichter noemen omdat we dan serieus genomen worden, is niet voldoende. We moeten ons een andere identiteit aanmeten, we…
Tien jaar lang stonden ze zwijgend onder het gele schilderij en tikten aarzelend tegen de rand, groene tongen likten het…
Soms drukt de lief zich heel welvoeglijk uit, bijna komisch en onbedoeld, zoals die keer dat hij de prachtige filmbeelden…
Bij alles is hij de grote afwezige. Hij schuilt niet achter de pilaren in de kerk, proost niet op het…
Ik liep met je over straat. Alsof je gezegd had, kom op, en je hand had uitgestoken. Voordat ik de…
Om het werk nodig te hebben voor bestaansrecht en ritme en vervolgens pas vrij te zijn als alles af is…
Terwijl mijn moeders borduursels mij in de schoot vallen, het kleed loslatend waarin mijn hand scheurt, straks samenvoegen met mijn…