de wel heel kleine achtbaan
Formaat doet er wel toe. We zijn liever groot dan klein. Een heel oude mevrouw dringt zich naar voren toe…
de kleur
De koning houdt van oranje maar onze taartjes zijn dieprood en over de vrijmarkt van S. en L. hangt een…
de uitgang
De vader van mijn kinderen rijdt taxi en verkeerd, dwars door een van de nauwe straatjes die hij zich onterecht…
het terugduwen
Net zoals bij het ‘Jezus leeft’ met Pasen, is het raar mijn allerliefste jongetjes in de weer te zien met…
die hoek
Voor iemand die geen tijd kent, is een herinnering van geen waarde. Niet kunnen slapen omdat er een detail mist,…
achter het gordijn
Ik denk er nog wel eens aan hoe ze zou lopen, net zoals mij of hoe ze zou slapen zoals…
adem
Als voorwerp van toewijding en passie reist het dagboek in de tas en in de handen van vrouw naar vrouw,…
het rangschikken
Ze noemt me vluchtig en ik denk aan de geur die ik bij hem achterliet of hoe ik voortdurend tegen…
een deuk
Mevrouw W. zat in de tuinkamer toen ze zich opeens herinnerde waar ze vroeger woonde en ze liep de deur…