‘Wat ik schrijf is toch een soort outsiderpoëzie.’
Een interview met Auke Leistra.
door de deurspleet
Een man in overall met een kist in zijn rechterhand en een Unox mutsje op zijn krullen, groet en zegt…
ondertussen
Het rustige begin van een logeerplek, het opstaan voor de rest zodat niemand over je struikelt, het alvast koffie drinken…
dichtbij
Is er hier nog iets gebeurd, vraagt hij. Sommigen lezen daarvoor mijn gedichten, zeg ik. Je weet dat ik niet…
discutabel
Het is als bij die collega met wie je jaren innig sprak maar die bij een laatste ontmoeting een petje…
een plekje
Uit de typestoel springt een schroef, mijn voet trapt in iets kleverigs, vuurwerk knalt in de vroege avond, het wasrek…
eigentijdse woorden
Hij dacht dat hij een plekje vergeten was en dus trok hij haar truitje omhoog en gleed met zijn vingers…
de verkeerde kant
Je spuugt wat eigentijdse woorden uit, leunt daarbij naar voren zodat het publiek je bijna voelt, doet zes gedichten in…
‘Het gedicht als object.‘
Een interview met Jan Glas