het boodschappenbriefje

Het lijkt of ik later op de foto ben geplakt, een
Zelfde effekt als de reklame in de kerstbal die
Mijn mamma krijgt waarop ik de hoofden

Vervang door de onzen en hem daarna bungelend
Aan de deurknop hang of ook het wolkje waarop
Mijn vader dat ik zwevend

Bovenin de collage bevestig als ik een verjaars-
Kadootje voor hem maak, daaronder dan de
Gebeurtenis, de

Kinderschaar, zo heel anders dan de beelden die
De jongste flitsend maakt als we de stad inlopen
Voor de laatste boodschappen

De frisse lucht, het benen strekken, vijftien achter
Elkaar en met haastige greep gekke gezichten
Achter een beker

Lekkers, elkaar vasthoudend als troost voor de
Verwijdering van daarvoor: dat ze zo groot worden
Dat ze bijna

Uit mijn landschap lopen en ik daar nog wat
Achterna hol tot ik, licht dansend en verknipt
Aan een deurknop hang