voor Alja
café de zware ronde tafels dekken niet meer voor het feest een luidruchtig wild rukkende roes met zilverlicht in kleine…
begin
Nu de ochtenden licht zijn, wit zelfs, de zwarte vogels vanonder de dakrand naar beneden vallen zodra ik het gordijn…
onze moeders
Als het niet onze moeders zijn, dan zijn het onze kinderen. De verwassen babyluchtjes, de haren nog in een klit,…
een wonder
Het doet zich niet anders voor, wij misschien, zo nu en dan, felle make-up dat verkruimelt in de hoeken, een…
geen plannen
Waar ga je naar toe, zou hij zeggen, zonder het antwoord te horen. Zover kon je niet gaan als de…
‘poëzie is sterker dan mezelf’
Interview met Ivo van Strijtem
katten
Twee vrouwen bij het raam roddelen over een collega of eigenlijk is het de ene, de andere knikt en vult…
verband
Vandaag dan. Hoge stappen makend in het zonlicht, rechtsaf naar het park, jas los. Kijken hoe een nieuwe wijk ontstaat,…
beweging
Soms tref je op de werkvloer nazaten van liefjes die vroeger in hun lunchpauzes je grafiek tot duizelingwekkende hoogte brachten…