Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

Categorie: verlangen

goudkleurig

Ze herinnert zich het koude beddengoed dat vanuit de schatkamer, de ruimte voor, op de bank werd gegooid en waarin…

schreeuw

Zoals het centrum van een stad zich kan verplaatsen naar iets straks, loodrecht getrokken water en struiken om de meter,…

blikschade

Het mag mij aan niets ontbreken. Liever gezegd: het ontbreekt mij aan niets, hij is er immers. Hij zal de…

elke dag

Het is alsof we onszelf moeten opladen zoals we dat elke morgen met het mobieltje doen, ons kontakt met de…

door alles

Geen kus te kunnen geven op het koude voorhoofd, niet nog een laatste keer het lichaam kunnen aanraken, niet het…

twee keer

Opnieuw kom ik langs het waterhuis en wil me daar verstoppen. De ruimte daar zeven keer zo groot als in…

mijn schoenen

Schrijf me, bedelde hij, zoals hij mij schreef. Stiekem en slim, vanachter het gedeelde bureau, het aanrecht, vanuit de kerk,…