begin
Nu de ochtenden licht zijn, wit zelfs, de zwarte vogels vanonder de dakrand naar beneden vallen zodra ik het gordijn…
onze moeders
Als het niet onze moeders zijn, dan zijn het onze kinderen. De verwassen babyluchtjes, de haren nog in een klit,…
geen plannen
Waar ga je naar toe, zou hij zeggen, zonder het antwoord te horen. Zover kon je niet gaan als de…
beweging
Soms tref je op de werkvloer nazaten van liefjes die vroeger in hun lunchpauzes je grafiek tot duizelingwekkende hoogte brachten…
de vlek
Toen ik nog ergens tussen je halslijn en je krullen woonde, opgevouwen in je armen, precies paste tussen je benen,…
een volgend moment
De scene doet haar denken aan iets van vroeger, ze gooide de sokken in de kattenbak en vergat een kind…
de herhaling
Om het werk nodig te hebben voor bestaansrecht en ritme en vervolgens pas vrij te zijn als alles af is…
iets kleins
Mijn moeder gooit een tas op tafel, een reuze grote leren enveloppe en loopt lachend weg, niet meteen kijken wat…
een onlogische situering
Verwarring is soms iets kleins. De overbuurman die zijn lichten al aan heeft, een document dat is verdwenen, een boek…