Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

onderaan een brief staat een weerzien

Dat het ruikt naar vroeger maar wat is dat vroeger dan, dat
je een restje gebak snoept als ontbijt omdat je

eens de keldertrap afsloop en met je vinger langs de rand
en vol slagroom nog even de dag uitstelde, dat

elke maandag een nieuw begin vormde (en dan ook: van
wat) omdat je in de harde kerkenbanken om

vergeving vroeg (en dan ook: voor wat), dat je het pad langs
het huis nam en een hekel had aan het natte gras dat

tussen broekspijp en sok kroop, dat je beesten vermoedde die
naar boven zouden kruipen, dat je langzaam ook,

veel langzamer dan later, het dorp uitliep, dat er stilte bij
hoorde, later kwam de bui, later kwam alles

en dat je nu dan, wakker van de afwezigheid, door de open
deur hetzelfde ruikt als toen, met kruimels aan je handen.

« »