Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

andere markeringen in tijd  

Hoewel het dagboek verstopt lag in een achterste
lade van het bureau en het sleuteltje in

een bloemenvaasje, vond mijn altijd ijverige mamma
haar toch en handelde vervolgens naar

het gelezene. Ze maakte ruzie met mijn vader, haar
behuild gezicht triomfantelijk, en deed

koel tegen mij alsof ik door het schrijven van zijn
voorkeuren zijn medestander was. Je

kunt je afvragen of dat niet elke keer gebeurt: stiekem
lezen en vervolgens de schrijver aanklagen,

woorden verstoppen maar willen dat ze gevonden een
gehoord effect hebben, triomf voelen

over de volgorde van tijd en gebeurtenis die door een
simpele sleutel openbaar worden.

« »