Niet alleen het wachten in een verkeerde rij, het nemen van
een verkeerde straat, het turen in een lege lucht, de

lege brievenbus, zelfs de veertig appjes van een kind, het
glijden langs de hals van een giraffe dat

de kleinste zingend doet, het schrijven dat de oudste zich
heeft aangeleerd, het stapelen van

de blokjes op de toren en het zich herinneren van vele beelden
daarvoor, alles lijkt op een langgerekte en

bij tijden onbevredigende liefde met dubbele afspraken, poses
voor een open deur, parfum in de nek, het

haar slepend over de grond terwijl het rennen vanaf de hoek
een aanvang neemt en hij zijn armen opent zodat

en torens, beesten, lucht en licht over elkaar buitelen tot er
buiten adem dan eindelijk een nieuwe rij ontstaat.