buiten bereik van de Kerstman

Zoals de lucht rood kleurt en verdwijnt in strepen voor
mij, zo tikt hij tegen zijn rood schilderij waaronder

het kruisje van fluweel, een sobere Kerst tenslotte, en
zegt dat het moest, het zat in zijn hoofd en

het was misschien een zware tekst maar hij hield van me
en dus ging hij in mijn werkkamer zitten met

uitzicht op dezelfde lucht en leende mijn pen en scheurde
de kleur groen van het blokje en legde haar

daarna over de tafel zodat ik haar zou vinden en later in
mijn agenda kon plakken en haar zou herlezen,

de bij voorbaat gekende tekst en vrede daaromheen omdat
het om genade ging en het daar de tijd voor

is, dat misschien, en omdat hij dezelfde aantekening maakt
voor zichzelf en haar zingt op de fiets terug naar huis

onder die lucht en langzaam oplossend terwijl het rood nog
nagloeit en zich mengt met al de verf uit zijn penselen.

(voor schilder D.)