Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

alsof hij zich

Ik zie mijn moeder leunen tegen de wand terwijl ze
in de pannen roert, mijn vader achter

haar langs het tafelkleed en de borden uit de kast
nemen, ik zie hoe wij nooit meer

rond de tafel zitten omdat wij allen ontbreken, ik
laat haar de lepel naar haar mond brengen

en proeven, hij klettert met het bestek en schuift
alles naar elkaar, zwijgend eten ze

over de helft van hun verblijf, zij ergert zich aan
zijn gewoonten en hij vraagt zich af of

het aan hem ligt dat ze niets zegt en ik zie hoe zij
na zit en nog wat peuzelt en denkt

terwijl hij de halve afwas al gedaan heeft en zich
terugtrekt, de wereld als altijd verdeeld.

« »