Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

de handelingen hiervoor

 

De eerste keer dat ik je droeg en mee naar buiten nam, de
vellen voorzichtig tussen de al zo bekende

woorden, voelde ik me bloter dan anders en liet ik je binnen
de warme wand van mijn map en tas en las

ik je niet voor zoals ik van plan was geweest. De keer erop
schoof ik aan mijn jurk en dacht het publiek dat

dit gewoon een heel lang gedicht was, niets aan de hand dus
en weer later liet ik je hier liggen alsof ik je

vergat mee terug te nemen en snel nog wat boodschappen
schreef in het wit dat overbleef. Natuurlijk

gebeurde er meer: tussen toen en nu leefden we in een zekere
overeenstemming totdat jij je losscheurde of

ik je verloor, tenslotte verdween je als een enorme prop uit
de schoot van mijn zomers lijf, ik voetbalde met je.

« »