vlekken

Als ik met mijn hand door de bak met pruimen ga en een
voor een het fruit oppak, zie ik de rijpe vruchten op

het tuinpad van mijn ouders, zwaar van boven gevallen en
uit elkaar, de pit zichtbaar, nest van wespen en

vliegen, mieren, voetafdrukken van slippende haastige
voorbijgangers, de kleur uitgespreid tot in de

grasstrook aan de zijkant. Ik zie de volle schort van mijn
mamma en de blauwpaarse vlekken aan mijn

vingers, ik snijd de vruchten doormidden en wip de kern
eruit en zij sjouwt met de pan en maakt ons jam

tot in de volgende winter. Nu tel ik er zeven, zeventien dan
en reken ze af en wacht tot de kleur diep is en

de huid zacht en zoek met mijn tong het hart en spuug heel
zeker en ver naar beneden de nieuwe oogst.